Werken in de zorg is niet voor iedereen weggelegd. Het vraagt doorzettingsvermogen, eindeloos geduld en vaak het vermogen om net dat stapje extra te zetten.
Lange dagen, onregelmatige diensten en hoge verwachtingen: dát is de realiteit. Toch kiezen duizenden mensen nog steeds bewust voor dit werk, gedreven door hun passie voor de zorg.
Waarom kiezen mensen nog steeds voor de zorg?
Er hangt nog steeds een romantisch beeld rond zorgmedewerkers: mensen met een groot hart, soms zelfs met een “roeping”. Dat klinkt mooi, maar er is natuurlijk ook een zakelijke kant. De huur moet worden betaald, en waardering uit de samenleving weegt niet altijd op tegen de hoge werkdruk. Toch laten zorgprofessionals zich niet zomaar wegjagen. Passie voor het vak en het verschil dat je kunt maken voor patiënten, blijven de belangrijkste drijfveren.
Salaris is verbeterd, maar nog niet genoeg
De afgelopen jaren zijn de salarissen in de zorg weliswaar verbeterd. Dat is een belangrijke stap vooruit en zeker iets om te erkennen. Toch blijkt uit een recent onderzoek van ForWork, uitgevoerd bij 54 zorgmedewerkers, dat 67% hun salaris nog steeds te laag vindt. Vooral in verhouding tot inflatie en de steeds zwaarder wordende werkdruk. Geld is dus niet alles, maar het blijft een belangrijk aandachtspunt.
Wat moet er echt veranderen in de zorgsector?
Uit onze enquête bij zorgmedewerkers kwamen de volgende punten duidelijk naar voren:
• Meer salaris: ondanks de stijging van de afgelopen jaren blijft het gevoel bestaan dat het niet in balans is met de werkdruk. En eerlijk is eerlijk: wie wil er geen salarisverhoging?
• Lagere werkdruk: mede door de Wet DBA en personeelstekorten ervaren veel teams dat er simpelweg te weinig collega’s zijn om het werk goed te verdelen.
• Onderlinge waardering: opvallend genoeg gaat dit niet alleen over managers of overheid. Flexwerkers geven aan dat zij zich vaak een buitenbeentje voelen, terwijl vaste medewerkers soms het idee hebben dat flexkrachten minder betrokken zijn. Dat zorgt voor spanning, terwijl iedereen uiteindelijk hetzelfde doel heeft.
Waarom is waardering in de zorg zo belangrijk?
Waardering in de zorg gaat veel verder dan een compliment of een schouderklopje. Het is de achterliggende gedachte. Het is net dat kleine zetje dat medewerkers helpt om door te gaan, ook op zware dagen. Wanneer zorgprofessionals het gevoel hebben dat hun inzet écht gezien wordt, ervaren ze meer werkplezier, meer motivatie en minder stress.
Daarnaast voorkomt waardering dat goede mensen afhaken. In een sector die kampt met personeelstekorten, kan het verschil tussen blijven en vertrekken soms afhangen van iets kleins: een dankjewel, een stukje erkenning, of simpelweg het gevoel erbij te horen.
Eén zorgteam, één taak
Onderwaardering in de zorg draait dus niet alleen om salaris of contractvormen. Het gaat ook om hoe collega’s elkaar zien en behandelen. “Tegenwoordig zeggen sommige collega’s niet eens meer ‘dankjewel’ wanneer er een dienst wordt overgenomen,” meldt een zorgmedewerker die heeft meegedaan aan de enquête. “Een eenvoudig ‘fijn dat je er bent’ of ‘bedankt voor het overnemen’ kan al een groot verschil maken.” Zorgprofessionals, vast of flexibel, werken tenslotte allemaal aan hetzelfde doel: goede zorg bieden.
Jij maakt het verschil!
Werken in de zorg betekent veel geven, maar waardering hoeft niet altijd veel te kosten. Het kan in grote daden zitten, maar óók in kleine woorden. Structurele verbeteringen in werkdruk en salaris zijn noodzakelijk, maar laten we vandaag alvast beginnen met iets dat niets kost: een dankjewel. Want zonder zorgmedewerkers, geen zorg.